Á okkar heimili eru tveir íþróttaiðkenndur annars vegar í sundi og hinsvegar í frjálsum íþróttum. Við erum mjög heppin að Yfirþjálfarar beggja hafa verið duglegir að senda heimaæfingar til þeirra að vinna úr. En það er aldrei eins og að vera í sundlauginni. Þrisvar höfum við upplifað æfingabann á þessu ári sem hefur verri áhríf á sundiðkun en frjálsar íþróttir. En heimaprógram fyrir iðkendur hafa mikla kosti í sér til að viðhalda styrkleika þeirra. Iðkandi í frjálsum á heimilinu er einnig á Íþróttabraut FB og það fylgir að hreyfing er aðallega á hjóli eða styrktaræfing með lóðum, ketillbjölum og fleiru daglega.
Sundiðkandinn hefur verið þrisvar í viku á dryland æfingum á netinu með þjálfara og hreyfiæfingum með lóðum og fleiru á milli.
Hvernig lífið er gagnvart okkur aðstandendum þá hefur þetta breytt daglegu mynstri að ekki er verið að fara á æfingastað en að búa til aðstöðu heima til að geta iðkað æfingar sem kallar á skipulag með æfingabúnaði sem við höfum þurft að fjárfesta í með þeim. Áhyggjur foreldrana snúa líka að því að öll keppni hefur fallið niður næstum allt þetta ár. Hvað gera foreldrar í þessum aðstæðum? Að vera til staðar og vera alltaf baklandið sem þau þurfa alltaf á að halda. Bakland aðstandenda og áhugi er þeim algjörlega nauðsynlegt til að iðkanda líði vel í sinni íþrótt.
